Training gebruik Menstruatie Cups in Gorkha District

Verslag van Oktober 2019

Training en overhandiging van menstruatie cups in Gorkha District

In 2019 we started this project because of a personal donation of a few cups from the Netherlands. 3 to give to our sponsors friends and the other we could hand over to other motivated girls.

In this project is of course Samjhana the important factor to make contact with girls and build trust to give the cup a try. But she and the girls she got together also never heard of it so they had to start and give it try. This ended up very positive. Only one of the 5 really didn’t liked it.

A year later in the end of 2019 two medical students join us for their internship. I told them about the project and we would like to take further steps but now in more remote areas. They managed to get 30 cups sponsored in the three different sizes. We decided to distribute them in 3 remote villages in the Gorkha district: Laprak, Korla and Wuyia.

De cups are supported free of costs by the Dutch company Organicup. Visit their website to buy your personal cup.

Take a look at the images and short video of the handover in the village of Korla.

Please also support a pack of 10 cups for girls in the remote villages and let us hand them over for you.

View fullsize

View fullsize

View fullsize

View fullsize

View fullsize

View fullsize

View fullsize

View fullsize

First-Aid Classes + Support with Education material to Gorkha Shools

December, 2019

Aid Trip to Gorkha district with 3 volunteers and our board member Wilfried van den Boorn.

Two student to become doctor, Georgina and Anna, have been teaching First-Aid classes on 4 schools from class 5 to 8. Volunteer Sabine has been teaching a new class about entrepreneur skills to clkass 7 and 8 and 6 and 7 at in total 4 schools.

We want to thank Sabine, Georgina and Anna for their great work and collaboration on this trip and during the intensive preparations!

Bekijk onderstaand het fotoverslag.

Medical Case : The Ear Infection of Pemba Tsewang from Dho Tarap, Dolpo (Dolpa)

Medical Case : The Ear Infection of Pemba Tsewang from Dho Tarap, Dolpo (Dolpa)

We took this sweet boy and his father from the remote area of Dolpo to get research and surgery on his ear infection. We were sure it was serious, but not only because of the incredible bad smell coming from Pemba his ear. Also, because months ago he already had loss of hearing and pain that kept him from sleeping for months. As the local nurse from the small healthiest couldn’t do anything for the boy and there was no family or other funding to get the boy to a hospital we decided to do something. Pemba from the first time we met him was an incredible sweet boy and all the teachers loved him.

The family of my wife Samjhana proposed to give shelter to them for at the end the period of 2 months that Pemba had to be in Kathmandu for checkup, treatment, surgery and again checkups before being able to travel back to the remote Dolpo area.

Na bijna een volle week reizen eindelijk in Kathmandu en onderzoek in het Manmohan Hospital.

Before the surgery.

Recovery room.

Pemba posing with his father.

Pemba in our room at home after the surgery. Being entertained with a good movie.

Before Pemba was released from the hospital.

A smile in painful times.

Slowly Pemba his smile is back.

Paying at the cash counter

Time to leave to the house of Samjhana her family to recover for 1 month.

The room Pemba and his father shared in the house of Samjhana her family. Here they could cook, eat and rest. They stayed for 2 months.

Family posing with Pemba and his father before leaving back to Dolpo. From left to right: mother, sister, Pemba, father, Pemba his father, me (Pim) and Samjhana.

Medical Case - Rom Kumari Basnet (55) Sunlan

Rom Kumari. They took away some possible bad tissue that created a big swelling on her back.

Medical Case - Sanjiv Niraula (12) Sunlan Solu

Sanjiv is 12 years old and lives in the village Sunlan in Solu district. He had eye pain and irritation for 2 years and his eyesight was decreasing. After consulting with the eye doctors of the specialized Tilganga eye hospital the conclusion was the problems where caused by a allergy and had to be treated with antibiotics as it had infected the eyes as well. After the infection was over he had to wear a glass with a specific non power glass to protect his eyes more. Also he got drops to keep the flier level of his eyes up to level and avoid the irritations to start. We gave him this last mentioned medicine for a whole year and gave all instructions together with the pharmacist.

Medical Case: Juna Khadka (43) Sindupalchok

Juna Khadka is 43 years old and comes from Sindhupalchok district. A lady who is having a small tea shop next to the hospital informed us about her case. She let us know Juna Gad no husband or other relatives left in her family beside her little boy. She had cancer 9 years ago and undertook surgery for it. The surgeon took out a part of her womb. Now she’s had pain in her belly for a few weeks and the last days it had been drastically incredible as her worries did. We decided to call her to come to Kathmandu and did her checkup. After a blood test, chest x-ray, urinr test, two times ultrasound and video x-ray. The conclusion was no servere problem. At first there was a thought of a infected appendix but after further practical tests this was also excluded. Eventually they found on the x-rays thT her liver was expanded and irritated. They gave antibiotics threw a drip and a emulsion to give her a bit more strength. After the second day in the hospital she was could stay with her relative from the small tea shop and got a final checkup after 3 days. 

Medical Case: Yauna Niraula from Sunlan SoluKhumbu

Medical Case: Sugam Niraula (5) Sunlan

5 New Health Cases from Sunlan, Solu

On our way back from Solu district we could take 5 persons with health issues. They all neded checkup in Kathmandu hospital. One childs father had to join to take care of his little son. We could arrange a jeep to go all together to kathmandu where they stayed in a simple Nepalese hotel. The group consisted of: Naura

Yauna Niraula - 10 years

7 years of eye problems and did 2 years ago checkup but without improvement. She had a burning pain in her eyes mostly left and also her sight on the left eye was affected. 

Sanjiv Niraula - 12 years

2 years of eye problems. He had also a burning pain in his eyes that where most of the time red and his sights wasn’t good. 

 Indra Prasad Niraula - 47 years

Father of Yauna Niraula and had a eye sight problems and because of this had frequently head pain. He had checkup on his sight and needed a glass. 

Rom Kumari Basnet (45)

Rom Kumari has a swelling on the back of her shoulder, feels weak and sometimes sick. She is very worried as most of the villagers tell her this must be cancer.

Sugam Niraula (5) 

The little boy Sugan his two fingers are attached since birth. “He likes to have a hand like other children” as he describes in his own words to us. We consulted with the hospital and we where informed this was only possible in Kathmandu.

Health Support to Raute Nomadic Tribe

Health Support to Raute Nomadic Tribe

The riverbeds close to the Raute camp

View fullsize

The view from the local house where we stayed.

* Aangezien de mogelijkheid bestaat dat dit artikel gelezen zal worden door of andertaligen is dit artikel in het Engels geschreven.

We brought another visit to the Nomadic Raute Tribe, unfortunately the last nomadic tribe from living in Nepal. The tribe is struggling with their existence as Governments try to make them give up their nomadic way of life. Beside this the environment of the tribe changes drastically over the last few years and their jungle is disappearing more and more.

Our last visit to the tribe was 4 months ago. They shifted further south in to the district of Sukhet and are on their way to Dang district. We got a call from one of the leader after arriving in Nepal. A police officers talked with Samjhana telling a Raute leader asked him to call us on our number. Dhan Bahadur, one of the two Thalu leaders has been our closes contact from the beginning and he asked us when we would come to visit him again. He told us he got sick recently and got scared not been able to see us again. A week later we followed his instructions and traveled to the small village of Chiple in Sukhet district. Here we met them again in a changing state.

View fullsize

Fractured ankle but she didn’t want to get an x-ray made as she and other never heard about it and where afraid.

View fullsize

All came to see our treatments what made it easier to trace other Rautes with wounds or infections.

While meeting the Raute again after 4 months we directly noticed that there where several Rautes with ear and eye infections. As always there where people with cut and burn wounds but mostly they would heal overtime. We knew the Nepalese government together with a collaboration of a few NGO’s with one of them Safe the Children, was assigned to take care oft he health of the Rautes. Durning our earlier visits we could only meet him ones and most of the time he wasn’t present. When we asked about him to his two colleagues, also assigned by the same project and budget, they told us he was working somewhere and would come. But we almost never seen him.

View fullsize

The local doctor at work.

View fullsize

After 22 treatments in one and a half hour we felt at least we could do something for the tribe.

During our stay again we met the little boy who wanted to learn and become a tractor driver. This time we decided to try and do something with him. We asked the son of the family where we where having lunch and dinner and who was a drive of small moped or auto if he could teach some driving to the boy. He responded enthusiastically and the next day they started their drivers lesions. We would pay for the fuel and the driver would find the time for it. After his first lesson both where still very enthusiastic and we got told that he did very well in his first lesson and soon could drive himself. As the boy was still very little he needed a hand with the heavy steering. We wanted to let them have an idea that they could do and learn many things and beside their traditional way of living that could have future alternatives as long as they would be eager to learn them and work on their skills.

Also we could take of two Raute friends to visit one of the biggest Hydropower projects in Nepal. They tried to get excess and a tour as they where very interested to see the project but the Chinese project leaders and their Nepalese staf didn’t allow them inside. We tried and with some persistence and telling we would guide over them and they wouldn’t cause any trouble we where taken on a tour inside.

View fullsize

During the visit at the hydropower construction place.

View fullsize

Rautes on the left and right looking with interest and asking clever questions about the possible damage to the fish in ‘their’ river.

EHBO en voorlichting in ‘Nothing there’ - Laprak, Gorkha

Door: Danja Raven / danjaraven.nl

Grote ogen, verbaasde gezichten en flink wat gegiechel waren veelal de eerste reacties op de EHBO- en voorlichtingslessen over vrouwenkwalen die we gaven aan kinderen van 8 tot 16 jaar en aan vrouwen in het afgelegen bergdorp Gupsi Pakha, Laprak. 

Gupsi Pakha (2700m) dat letterlijk ‘Nothing there’ betekent, ligt zo’n 500 meter boven Laprak (2200m). Gupsi is ontstaan als nooddorp omdat het lagergelegen Laprak onveilig werd verklaard na de aardbevingen in april en mei 2015. Desondanks wonen en werken veel mensen nog steeds in en rondom de ruïnes van hun voormalige huis in Laprak. En je kunt ze geen ongelijk geven; de leefomstandigheden in Laprak zijn ondanks de schade en de onveilige situatie een stuk minder erbarmelijk dan in Gupsi Pakha. 

* Onverwachte sneeuwval tijdens ons verblijf in Gupsi Pakha, Laprak.

Vanwege deze onveilig situatie in Laprak zijn de scholen en de Healthpost wel naar Gupsi verhuisd. Dat betekent dat veel van de (jonge) kinderen die naar school gaan en dus boven wonen, volledig op zichzelf zijn aangewezen.

De afwezigheid van een moeder die helpt bij een bloedende knie omdat je tijdens het spelen een stukje van de berg afrolde, die weet wat te doen bij de flinke brandblaar die je opliep tijdens het koken op open vuur en die niet in paniek raakt bij aanblik van de hoofdwond die je kreeg door een van de scherpe randen van je tijdelijke golfplaten onderkomen, benadrukt de noodzaak van het geven van EHBO-lessen aan kinderen in dit gebied. Door beperkte hygiënische omstandigheden en de doorgaans gebrekkige kennis rondom hygiëne ligt infectie op de loer met mogelijk dramatische gevolgen door de afwezigheid van een ziekenhuis.

* Schone sneeuw van het dak afscheppen om de watervoorraad aan te vullen.

Wondverzorging, botbreuken en verstikking

Terug naar die grote ogen, verbaasde gezichten en het gegiechel. Nepalese mensen zijn erg verlegen dus zowel op school als in de Healthpost zorgde mijn opmerkelijke uiterlijk en onze EHBO-les over brandwonden, snijwonden, bloedingen, botbreuken, verstuikingen en verstikking voor flink wat geroezemoes en het verbergen van gezichten achter mutsen en sjaals. Desalniettemin werd er meestal met grote ogen, soms met open mond en in ieder geval met klapperende oren naar ons geluisterd.

Het voordoen van de Heimlich-greep, waarbij je schuin achter iemand staat terwijl je met de handen druk uitoefent in het gebied van de navel om zo eten dat vastzit in de luchtpijp naar buiten te drukken, zorgde uiteraard voor hilarische taferelen. De flyer met afbeeldingen van geïnfecteerde wonden dempte het geroezemoes en benadrukte onze boodschap over het belang van goede wondverzorging. De juiste antwoorden die we kregen op onze samenvattende vragen achteraf, bevestigde dat de kinderen van Laprak nu weten dat je brandwonden minstens tien minuten met lauw water dient te koelen en dat het spoelen van open wonden met (schoon) water echt de voorkeur heeft boven het gebruik van urine.

* EHBO-les aan één van de klassen in de tijdelijke school in Gupsi Pakha, Laprak

Overlopende Healthpost

Voor verdere wondverzorging na het verlenen of krijgen van EHBO, kunnen inwoners terecht in de Healthpost. Dat wil zeggen: een golfplaten gebouw waar de overheid één healthmedewerker uit Kathmandu naartoe stuurde. Deze dame in kwestie - die overigens geweldig werk verricht en heel goed weet waar ze mee bezig is - heeft het echt veel te druk. Ze werkt zeven dagen per week en kampt ook nog met het verlies van haar man die tijdens de aardbevingen omkwam door lawines in de bergen. Ze heeft bovendien te weinig tijd om de Healthpost goed te organiseren; een groot deel van de medicijnen zit daarom in een doos waar af en toe in gegrabbeld wordt en het is onduidelijk welke medicatie er op voorraad zijn.

Tijd voor het geven van verdere voorlichting heeft ze überhaupt niet en ook op scholen wordt hier verder geen aandacht aan besteed. Dat terwijl ongelukken niet alleen in en om het huis gebeuren maar bijvoorbeeld ook op de akkers. De Healthpost is dan op uren loopafstand. Ook hevige sneeuwval maakt de Healthpost soms moeilijk of niet bereikbaar. Weten hoe je hevige bloedingen stopt of vermindert en hoe je de wond verzorgt (met beperkte middelen) is daarom essentiële informatie voor zowel kinderen als volwassenen en mogelijk levensreddend. Je begrijpt dat Micro-Care Nepal dan ook met open armen werden ontvangen om voorlichting te geven middels EHBO-lessen en om te helpen met wat hand- en spandiensten in en rondom de Healthpost. Daarnaast doneerden we EHBO-materiaal, zoals (druk)verbanden, pleisters, tape, antibioticakuren en betadine.

Seksuele voorlichting op je dertigste

Na een paar dagen lesgeven op de scholen was het tijd voor onze tweede missie, het voorlichten van vrouwen over typische vrouwenkwalen. Hoewel ik in mijn dagelijkse leven als gezondheidsredacteur nooit uitgepraat ben over zaken als vaginale klachten en vleesbomen, behoeft dit - voor de meeste mensen toch wat schaamtegevoelige onderwerp - een iets genuanceerdere introductie in het verlegen Nepal. Om te voorkomen dat we de vrouwen al op voorhand zouden afschrikken, hebben we deze vrouwenles achter de EHBO-les geplakt zonder dit vooraf te communiceren. Door de enkele aanwezige mannen de deur te wijzen na de uitleg over EHBO en vooral niet met de vrouwen mee te giechelen (alhoewel dit soms erg lastig was), lukte het mij en mijn collega Samjhana (de vriendin van oprichter van de stichting, Pim Horvers) om serieus met deze vrouwen in gesprek te gaan over onderwerpen, zoals menstruatie, zwangerschap, hevig bloedverlies, bekkenbodemverzakking en het vrouwenlichaam, met name de werking en functie van baarmoeder en eierstokken. Na onze eerste les werd hierover uiteraard flink geroddeld in het lagergelegen Laprak, maar dit weerhield een tweede groep vrouwen er niet van om de volgende dag in de vroege ochtend twee uur naar boven te wandelen om aanwezig te zijn bij een soortgelijke les.

‘Bad blood’

Op mijn vraag of de dames enig idee hadden waarom ze menstrueerden, kreeg ik een opmerkelijk antwoord: vrouwen menstrueren omdat ze slecht bloed ‘bad blood’ hebben. Ik vermoed dat deze gedachte ontstaan is door het afwijkende uiterlijk van menstruatiebloed in vergelijking met ‘normaal’ bloed. Voor de mannen onder ons: menstruatiebloed is donkerrood tot heel donkerbruin en soms klonterig. ’Bad blood’ is ook de reden dat veel Nepalese vrouwen tijdens hun menstruatie niet in bed of zelfs in het huis mogen slapen van hun man. Uiteraard was het onmogelijk om deze ‘volkswijsheid’ in een uurtje volledig de kop in te drukken. Toch lukte het door met plaatjes van de baarmoeder en eierstokken en uitleg over de menstruatiecyclus - dat het vrouwenlichaam zichzelf iedere maand klaarmaakt voor een zwangerschap bijvoorbeeld en zonder bevruchting dit weefsel ook weer afscheidt - wel om bij deze vrouwen meer bewondering en respect te creëren voor hun lichaam. 

* Voor het bijgebouw van de Healthpost na onze vrouwenles.

Even niet zwanger

Kennis over de menstruatiecyclus nodigt uiteraard ook uit om te praten over preventie. In Nederland zou ik overigens iedereen afraden om conform mijn uitleg een zwangerschap proberen te voorkomen, maar hier probeerde ik duidelijk te maken dat alleen seks hebben vlak na de menstruatie de kans op een zwangerschap echt een stuk verkleint. Onder luid gelach en een blik die mij duidelijk maakte dat ik iets heel raars gezegd had, verduidelijkte deze vrouwen mij dat hun man die zich soms dronken aan hen opdrong hier echt geen boodschap aan heeft. Aanvullend had ik dan ook graag een lezing gegeven over gelijke rechten voor mannen en vrouwen, baas in eigen buik en het goed gebruiken van lange nagels bij opdringerige kerels, maar deze preek gaf ik weinig kans van slagen dus liet ik hem maar achterwege.

Missie geslaagd

Uit de persoonlijke vragen achteraf, veelal over vervelende maar doorgaans relatief onschuldige kwalen, bleek dat het ons - ondanks mijn goedbedoelde maar niet succesvolle poging tot uitleg over preventie -  gelukt was om wel degelijk een gedeelte van de schaamte bij deze vrouwen weg te nemen. Bovendien konden we een flink aantal vrouwen die zich soms ernstig zorgen maakten over zaken als hevig bloedverlies en onprettige geurtjes met onze antwoorden geruststellen of adviseren stappen te ondernemen.

Na enige aanmoediging van onze kant om vooral met de buurvrouw, vriendinnen en dochters over deze onderwerpen te praten was er dan ook geen andere conclusie mogelijk…

Missie geslaagd!